وحدت

انسان قبل از بدن مشخصات فردی ندارد و اگر عوارض آن را بگیریم چیزی جز نوع انسان باقی نمی‌ماند که آن نیز عقل است.

 

اگر عوارض این بدن مادی و جسم را ار انسان بگیرند فقط عقل میماند..نوع انسان..یعنی همان اسم جنس مطلق..

 

خدایا

میخواهم از این خودیت و شب و روز گرد کعبه ی من گشتن خلاص شوم..خودت نجاتم بده..خودت درمان کن دردی را که نشانم داده ای..

 

نوشتن

نوشتن همیشه کار شیرین زندگی من بوده و هست..همان چیزی که دلم را آرام میکند و احساساتم را تخلیه..

برای خدا زیاد می نویسم..حرفهای درونی ام را..دلم میخواهد ثبت شوند. عجیب است ولی گاهی احوالات خوب آدم هم فراموش میشوند..

به خودت می آیی و میبینی از عشق و شور قدیمی ات چیزی در دلت باقی نمانده..حتی از عشقی که پشتوانه ات بوده..

خداوندا..خدای بزرگم..

وقت بیماری عجز آدمها خوب روشن می شود. فرقی نمیکند یک فرد مشهور پولدار باشد یا یک مرد فقیر کشاورز..وقت بیماری همه عاجزند. داروها و درمانها یکی است ولی معلوم نیست که چرا فردی بهبود می یابد و دیگری راهی دیار باقی می شود..

وقتی آدمها را توی اتاق آی.سی.یو می بینم که چگونه بی دفاع و عاجز حتی از نفس کشیدن شده اند..کسانی که شاید تا ساعتی پیش در حال خوشگذرانی توی سفر یا کنار خانواده شان بوده اند از دنیا سیر میشوم..خنده ام میگیرد از تمام آرزوهایم..ازتمام رویاهام..

همه اش به دست توست..

همه ی ما..تمام ما..تویی که نقش میزنی بر این صفحه..و ما عبدی اسیر و به شکلی عجیب غافلانه مغرور..

خداوندا..

منم..

عبد تو..

عبد تو..

عبدت..

خودت به داد دلم برس..

بازی

 

 

همش بازیه..سر خودمون گرم کردیم..دنبال هم میریم..عاشق میشیم..متنفر میشیم..غصه میخوریم..پیش مشاور میریم.. درد دل میکنیم..باهم غصه میخوریم دوباره..

خوشحالیم گاهی..گاهی نگران..

همش بازیه..

میدونم اون عزیز بزرگوار..همه ی اینارو طراحی کرده که ببینه کدوممون این وسط ، توی شلوغیهای این دنیا ، وسط اداهای عاقلانه مون، وسط حرفای روشنفکریمون، وسط نگرانیهای مثلا خیرخواهانه مون.. فقط اونو  می بینیم

دلمون فقط با خودشه..حواسمون فقط به اونه..کدوممون یادش نمیره که همش بازیه..

 

اللهم..

یادم نمیره که چقدر قشنگ و لطیف دستم رو گرفتی و از وسط داستانهای اینجا بردی و نشوندی به تماشای خودت..به تماشای عشق خودت..یادم آوردی که همه کاره تویی..که همش بازیه..

که هیچکس هیچ حرکتی نمیکنه مگر با اجازه ی تو..در راستای طراحی تو..هیچکس..

امتحان..!

اول:امروز امتحان تیوری اعصاب داشتیم..گذشت..به احتمال زیاد به خیر و خوشی!

 

 

دوم:خرقه پوشی من از غایت دین داری نیست

پوششی بر سر صد عیب نهان می دارم..

این بیت رو اتفاقی از توی حافظم پیدا کردم..بدجور وصف حال این روزام بود

 

سوم:خدای بزرگ من..شعبان داره میره..دستم خالیه. به دادم برس

 

آخر:امروز روز سوم از چله ی زیارت حضرت مادره..به یاد شهید هادی..

از جنس نور..

امشب به میهمانی عشق علی(علیه سلام) رفته بودم..فارغ از گناهانی که پرده انداخته بود بین دل و عشق حقیقی اش..

هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق..

شممت روح وداد و شمت برق وصال

بیا که بوی تو را میرم ای نسیم شمال

احادیا لجمال الحبیب قف انزل

که نیست صبر جمیلم در اشتیاق جمال..

خدایا شکرت..به عدد همه ی موجودات..

خدایا یک آرزو فقط..برم و یک کفن بخرم..از روبه روی حرمش.همین.

شب قدر

امشب شب توست..

شب نیمه شعبان..و از اعمالش زیارت امام حسین(علیه سلام)..و من مانده ام در ارتباط شما

آخ..

 مرا به دنیای خودت وارد کن..راهم بده در خیل عاشقانت..رهایم کن از چه کنم های این روزگار ای عزیز فاطمه(سلام الله علیها)..

ایمان

دارم از تو حرف میزنم.

میگم خدا درک کردنیه نه دیدنی.وبه لحظاتی فکرمیکنم که توی حرم امام رضا(علیه سلام) قلبم از شوق در حال بیرون زدن از سینم بوده..

حقیقتا این کالبد خاکی و این جسم زندان انسانه.

 

خداوند من..من به شدت غافل وفراموشکارم..خودت منو نگه دار..

خدایا این زبان قاصر و ناتوانه..شکر میکنم تو رو به عدد همه ی موجودات.برای تمام نعمات..از بزرگترینها که عشق شماست تا ریزترین هاش

 

فدات.